“Hoe is’t?” – De meest gestelde vraag ter wereld. Maar tegelijk ook de meest oppervlakkige. We vragen uit automatisme zonder eigenlijk echt te willen weten wat het antwoord is. Maar ook de antwoorden zijn al even oppervlakkig: “Goe”, “Ca va”, of mijn persoonlijke favoriet: “Druk druk”.

In dezelfde vragencategorie horen bijvoorbeeld ook: “Hoe ging het?”, “Hoe was je dag?”. Dit zijn vragen die we bijna dagelijks stellen aan onze partner, kinderen, familie of vrienden. Er is op zich niets mis met deze vragen, maar ze duwen eigenlijk het antwoord al in iets dat extern plaatsvindt. Als je namelijk vragen stelt zoals “hoe ging het?”, “Hoe was het event?”, “Hoe is de presentatie geweest?”, vraag je telkens naar een externe factor.

Wanneer je gesprekspartner antwoordt op deze vragen, gaat hij of zij zich zelfs distantiëren van zichzelf en kijken naar die externe factor zoals het event, de voorbije dag, de presentatie. Ik geef je een voorbeeld.

Stel, jij bent gisteren naar een feestje geweest en ik vraag jou vandaag: “hoe is het geweest?”. Dan ga jij nadenken hoe ‘het’ is geweest: hoe de sfeer was, hoeveel volk er was, hoe de muziek was, of er voldoende parking was, of je lang moest wachten aan de vestiaire, enz. En dat is logisch, want ik vroeg hoe hét is geweest. Om die reden blijven gesprekken vaak oppervlakkig. Je praat dan vooral tegen elkaar, en niet per se mét elkaar.

Stel dat ik je vraag: “hoe voel je je na het event?”, dan ga je intern kijken in plaats van extern. Dan laat je weten hoe je ervaring was en jij het event ervaren hebt.

Als je dieper wil connecten met je omgeving, kan je je vraagstelling veranderen van “hoe is’t?” naar “hoe voel je je?”. De eerste keren zal je gesprekspartner uit gewoonte nog reageren met hoe hét is. Maar blijf doorvragen, en geef ze de tijd om in te checken met zijn of haar emoties. Vanaf je daar een antwoord op krijgt, zul je zo verrast zijn wat je over de andere leert.

Stel deze vraag ook eens aan jezelf. “Hoe voel je je hierbij?”, “Hoe voel je je nu echt op dit moment?”. En check in met je eigen gevoelens en sta er even bij stil. Meer dan ooit zijn we zo losgekoppeld van onze emoties, van wat we voelen of welke fysiek effect bepaalde emoties op ons lichaam heeft.

Probeer het af en toe. Zowel jezelf de vraag stellen hoe jij je op dit moment voelt, als aan je gesprekspartner hoe hij of zij zich voelt. Maar oefen ook op je antwoord op de vraag “hoe is’t”. Vertel hoe je je écht voelt. Toon dat het echt ok is om jouw gevoelens te tonen. Natuurlijk niet aan een random stranger, je hoeft niet met de hele wereld alles te delen. Maar doe dit met je partner, ouders, kinderen, beste vrienden. Ontwikkel op die manier een diepere en open relatie met hen. Leer elkaar écht kennen en toon dat elke emotie ok is.